ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ Εκπαιδευτικών Δ.Ε.Βοιωτίας

Το δεύτερο ερώτημα που τίθεται αφορά τον έλεγχο της εμπέδωσης της γνώσης, κάτι που δεν φαίνεται να απασχολεί την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά ούτε και τις συνδικαλιστικές ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών. Η επιλογή της μη διεξαγωγής προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων σημαίνει ότι οι μαθητές δε θα κάνουν επανάληψη στην ύλη και δε θα ελεγχθεί το τι έμαθαν στη διάρκεια της χρονιάς. Γνωρίζω ότι υπάρχει η άποψη ότι «δε χρειάζονται οι εξετάσεις» αλλά τη θεωρώ εντελώς εσφαλμένη. Για κάθε είδους γνώση ή δεξιότητα, από το ωδείο ως την οδήγηση, δεν έχει ανακαλυφθεί ως τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο άλλος τρόπος ελέγχου της επάρκειας του εκπαιδευόμενου από τις εξετάσεις. Η χρησιμότητα των τελικών ανακεφαλαιωτικών εξετάσεων όμως δεν περιορίζεται σε μία απλή πιστοποίηση γνώσεων⸱ εκτός από το ότι βάζει τον μαθητή στη διαδικασία να ξαναδιαβάσει τα σημαντικότερα κεφάλαια της διδαχθείσας ύλης, τον εκπαιδεύει επίσης στην πειθαρχία της συστηματικής μελέτης ενώ επιτρέπει στον μαθητή, τον εκπαιδευτικό και τον γονιό να γνωρίζουν τι δουλειά έχει γίνει στη διάρκεια της χρονιάς, με άλλα λόγια αξιολογείται (άλλη παρεξηγημένη έννοια) το διδακτικό έργοσυνολικά. Με δεδομένο ότι στη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης το διάβασμα για το μάθημα της ημέρας δεν ελεγχόταν, συστηματικά τουλάχιστον, είχε σημασία να διεξαχθούν φέτος οι εξετάσεις για να μείνει κάτι στα παιδιά. Τώρα, πολλοί ομολογούν ότι πέρασε άλλη μία χαμένη χρονιά από πλευράς μάθησης κι αυτό έχει βέβαια σοβαρές συνέπειες για το μέλλον των παιδιών. Για παράδειγμα, η φετινή Β΄ Λυκείου που έχει ήδη αρχίσει την προετοιμασία της για τις πανελλήνιες δεν έχει δώσει καθόλου εξετάσεις στο Λύκειο.Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι τα παιδιά δε θα έχουν διαβάσει παρά μόνο για το διαγώνισμα του τετραμήνου⸱αφήνω δε το ζήτημα της εγκυρότητας όσων διαγωνισμάτων διεξήχθησαν εξ αποστάσεως και θα εξηγήσω αμέσως παρακάτω το γιατί.

Ένα άλλο ερώτημα είναι αυτό των μαθητών που βρέθηκαν αποκλεισμένοι από την τηλεκπαίδευση. Διότι βέβαια, δεν είναι δυνατόν να απαιτείς από μαθητές που δεν είχαν πρόσβαση στα μαθήματα, να προσέλθουν σε εξετάσεις. Είναι όμως αυτό επιχείρημα για να μη γίνουν καθόλου εξετάσεις και για κανέναν μαθητή; Γιατί δεν ισχύει τότε το ίδιο και για τις πανελλαδικές εξετάσεις; Στην Γ΄ Λυκείου δεν υπήρχαν αποκλεισμένα από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση παιδιά; Γιατί εδώ δεν τέθηκε ζήτημα συνταγματικότητας, ισότητας κτλ; Η απάντηση είναι γνωστή αλλά καλό είναι να επισημαίνεταιη υποκρισία (όπως και ο λαϊκισμός). Πρώτα πρώτα, είναι απαράδεκτο να υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις μαθητών. Η πολιτεία έπρεπε να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα, εφόσον η τηλεκπαίδευση κάλυψε τελικά το μεγαλύτερο μέρος της σχολικής χρονιάς, να επιλύσει εγκαίρως όλα τα προβλήματα σύνδεσης, που παρατηρήθηκαν σε ορισμένες περιοχές.

Δέχομαι, επίσης, καλόπιστα, ότι υπάρχουν και μαθητές που δεν μπορούσαν να συνδεθούν λόγω έλλειψης των απαραίτητων συσκευών αλλά εδώ πρέπει να επισημάνω ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεωναυτών τα προβλήματα ήταν περισσότερο θέμα «κουλτούρας» παρά αντικειμενικά. Τα σχολεία παρείχαν συσκευές (τάμπλετ) αλλά και τη δυνατότητα να προσέρχονται στο σχολείο όσοι μαθητές (και διδάσκοντες) αντιμετώπιζαν τεχνικά προβλήματα ή ελλείψεις στην τεχνική υποδομή.Το μεγαλύτερο πρόβλημα μάλιστα το αντιμετώπισαν οι εκπαιδευτικοί που έχουν παιδιά μαθητές ή φοιτητές όταν έπρεπε να συνδεθούν ταυτόχρονα τρία, τέσσερα ή και πέντε άτομα στον ίδιο χώρο και χωρίς να έχουν πάντοτε την πολυτέλεια των απομονωμένων χώρων και των τόσων συσκευών. Κι όμως οι εκπαιδευτικοί ανταποκρίθηκαν στο ακέραιο στο καθήκον τους κάνοντας μάθημα την ίδια ώρα που, για όσους έχουν παιδιά του Νηπιαγωγείου ή των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, έπρεπε να συνδέσουν και τα παιδιά τους και εννοείται να διαθέτουν όλες τις απαραίτητες συσκευές και πολύ ισχυρό σήμα. Η ουσία πάντως είναι ότι τα σχολεία γνώριζαν καθημερινά ποιοι μαθητές απουσίαζαν από την τηλεκπαίδευση και φρόντιζαν, όσο μπορούσαν, να επιλύσουν τα όποια προβλήματα.Και όπου δεν υπήρχε διαθεσιμότητα μέσων από το ίδιο στο σχολείο, το Υπουργείο ήταν υποχρεωμένο να παρέχει τις απαραίτητες συσκευές στους μαθητές. Η αλήθεια όμως είναι ότι ένας αριθμός μαθητών «βολεύτηκε» με τη δικαιολογία της έλλειψης σύνδεσης ή συσκευής για να «απουσιάζει» από την τηλεκπαίδυση χωρίς να παίρνει απουσίες.