ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΥΣΔΕ 2024
ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΥΣΔΕ 2022
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΞΙΕΣ
Αναζήτηση
Από το Blogger.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
-
▼
2024
(17)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2023
(110)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2022
(141)
- ► Δεκεμβρίου (13)
- ► Σεπτεμβρίου (16)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2021
(133)
- ► Δεκεμβρίου (8)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2020
(252)
- ► Δεκεμβρίου (17)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
- ► Φεβρουαρίου (21)
- ► Ιανουαρίου (20)
-
►
2019
(194)
- ► Δεκεμβρίου (24)
- ► Σεπτεμβρίου (19)
- ► Φεβρουαρίου (21)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2018
(275)
- ► Δεκεμβρίου (26)
- ► Σεπτεμβρίου (40)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (34)
-
►
2017
(237)
- ► Δεκεμβρίου (24)
- ► Σεπτεμβρίου (16)
- ► Φεβρουαρίου (16)
- ► Ιανουαρίου (21)
-
►
2016
(262)
- ► Δεκεμβρίου (20)
- ► Σεπτεμβρίου (21)
- ► Φεβρουαρίου (27)
- ► Ιανουαρίου (21)
-
►
2015
(255)
- ► Δεκεμβρίου (23)
- ► Σεπτεμβρίου (29)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (14)
-
►
2014
(288)
- ► Δεκεμβρίου (22)
- ► Σεπτεμβρίου (29)
- ► Φεβρουαρίου (22)
- ► Ιανουαρίου (17)
-
►
2013
(346)
- ► Δεκεμβρίου (25)
- ► Σεπτεμβρίου (39)
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (27)
-
►
2012
(51)
- ► Δεκεμβρίου (10)
- ► Σεπτεμβρίου (12)
"Στέρεα Λόγια"
"Βήμα για όλους"
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
ΚΑΙΡΟΣ LIVE
ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018
Ο Θηβαίος ζωγράφος Θεόδωρος Βρυζάκης και η Ελληνική Επανάσταση του 1821
Θεόδωρος Βρυζάκης (Θήβα, 19 Οκτωβρίου 1814 – Μόναχο, 6 Δεκεμβρίου 1878). Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας ζωγράφος της «Σχολής του Μονάχου». Έζησε τα σκληρά χρόνια της Επανάστασης του 1821 μέχρι την ίδρυση του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Ο πατέρας του, Πέτρος Βρυζάκης, απαγχονίστηκε από τους Τούρκους τον Μάιο του 1821.
Σε ηλικία 18 ετών -το 1832- πήγε στο Μόναχο της Βαυαρίας, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του. Στο Μόναχο άρχισε να ασχολείται με την ζωγραφική, απεικονίζοντας σχεδόν αποκλειστικά θέματα από την Επανάσταση του 1821. Το 1844 έγινε δεκτός στην Ακαδημία του Μονάχου, λαμβάνοντας από την ίδια χρονιά και μέχρι το 1855 την υποτροφία της ελληνικής παροικίας της πόλης. Δάσκαλοι και φίλοι του υπήρξαν καλλιτέχνες του ρομαντισμού: ο Carl Wilhelm von Heideck (γνωστός ως Heidegger), ο Peter von Hess, ο Heinrich von Mayer κ.α.
Το 1855 συμμετείχε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με το έργο του Η Έξοδος του Μεσολογγίου. Τον πίνακα αυτόν, ο ίδιος ο Βρυζάκης τον αντέγραψε τουλάχιστον δύο φορές.
Δύο από τους πρωτότυπους πίνακες καταστράφηκαν στην πυρκαγιά του Μεσολογγίου το 1929. Το τρίτο πρωτότυπο διασώζεται στην Εθνική Πινακοθήκη, αλλά ο ίδιος πίνακας κυκλοφόρησε και σε λιθογραφίες ήδη από το 1856.
Κατά την τριετία 1861–1863, αγιογράφησε την ελληνική εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Το 1867 πήρε μέρος στην έκθεση του Del Vecchio στην Λειψία με τους πίνακες Η Έξοδος του Μεσολογγίου, Γιωργάκης Ολύμπιος, Ο Λόρδος Βύρωνας στο Μεσολόγγι και Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας.
Πέθανε στο Μόναχο το 1878 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο της πόλης. Με την διαθήκη του, άφησε κληρονομιά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όλα τα έργα του ατελιέ του και 760 μάρκα για την επισκευή της ελληνικής εκκλησίας του Σωτήρος Salvatorkirche του Μονάχου. Στην εποχή τους, τα έργα του είχαν μεγάλη απήχηση ως ζωντανές και πιστές αναπαραστάσεις της ελληνικής ιστορίας.
Πέθανε στο Μόναχο το 1878 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο της πόλης. Με την διαθήκη του, άφησε κληρονομιά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όλα τα έργα του ατελιέ του και 760 μάρκα για την επισκευή της ελληνικής εκκλησίας του Σωτήρος Salvatorkirche του Μονάχου. Στην εποχή τους, τα έργα του είχαν μεγάλη απήχηση ως ζωντανές και πιστές αναπαραστάσεις της ελληνικής ιστορίας.
Μερικά μάλιστα από αυτά τα έργα έγιναν από νωρίς ευρύτερα γνωστά στο κοινό χάρη από λιθογραφίες και άλλου είδους αναπαραγωγές. Το ενδιαφέρον του ζωγράφου επικεντρώνεται στην ενδυμασία των ατόμων και το στήσιμο της σκηνής έτσι ώστε η θεατρικότητα των έργων του να έχει ως αποτέλεσμα να διακρίνεται με δυσκολία το αίσθημα στα πρόσωπα που απεικονίζει.
Οι κριτικοί αναφέρουν ότι προσεγγίζει τα θέματά του με την ματιά ενός ξένου, όμως — χωρίς καμία αμφιβολία — ο Βρυζάκης είναι ένας από τους κύριους θεμελιωτές της νεότερης (μεταβυζαντινής) ελληνικής ζωγραφικής.
Η μάχη στο Βαλτέτσι
Η μάχη στο Βαλτέτσι, γράφει ο Σπύρος Βαζούρας, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λιβαδειάς (πηγή: e-sterea)
Κυριακή 18 Μαρτίου 2018
Ελευθέριος Βενιζέλος, 82 χρόνια μετά ...
Ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε η πιο σημαντική πολιτική προσωπικότητα του 20ου αιώνα για την Ελλάδα. Ο κρητικός επαναστάτης και οραματιστής της Μεγάλης Ιδέας "έφυγε" από τη ζωή σαν σήμερα 18 Μαρτίου 1936.
12 έτη, Πρωθυπουργός της Ελλάδας
περίοδος 1910-1915, περίοδος 1917-1920, περίοδος 1928-1932
Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνικός Διχασμός, Κίνημα Εθνικής Άμυνας της Θεσσαλονίκης, Μεγάλη Ιδέα, Συνθήκη Σεβρών: η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, ήττα εκλογών 1920 ...
περίοδος 1910-1915, περίοδος 1917-1920, περίοδος 1928-1932
Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνικός Διχασμός, Κίνημα Εθνικής Άμυνας της Θεσσαλονίκης, Μεγάλη Ιδέα, Συνθήκη Σεβρών: η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, ήττα εκλογών 1920 ...
Η μόνη αμιγώς ειρηνική περίοδος της πρωθυπουργίας του είναι η 4ετία 1928-1932 (εκσυγχρονισμός και ανασυγκρότηση).
Στο Ηράκλειο και τα Χανιά έγινε,την επόμενη ημέρα από την είδηση του θανάτου, επιμνημόσυνη δέηση. Οι εφημερίδες της εποχής καταγράφουν το πάνδημο πένθος:
Οι προθήκες των πένθιμα διακοσμημένες. Μαύρα και μωβ κρέπια σκεπάζουν τα πάντα. Τα φώτα της πόλεως αναμμένα όλη την ημέρα με τυλιγμένα τα λαμπιόνια σε μαύρα κρέπια.
Οι άνθρωποι βαδίζουν σκυθρωποί, αμίλητοι, βυθισμένοι σ’ ανέκφραστη λύπη. Εις τα πρόσωπα όλων είναι ζωγραφισμένη η θλίψις κι ο βαθύς βουβός πόνος. Η ψυχή έχει συντριβεί. Και τα μάτια έχουν στερέψει, λες και δεν έχουν πλέον δάκρυα να θρηνούν. Οι καρδιές σπαράσσονται απ’ τον πόνο χωρίς νάχουν τη δύναμη ούτε για ένα λυγμικό ξέσπασμα.
Και το πλήθος των θλιμμένων αυτών ανθρώπων, με την ταραγμένην απ’ την άγριαν φουρτούνα του μεγάλου πόνου ψυχή, κινείται πένθιμα, σιωπηλά προς την ίδια κατεύθυνση. Προς τον Μητροπολιτικό ναό.
Η πόλις όλη έχει ερημωθή. Εις τας συνοικίας ούτε ψυχή. Μόνον οι δρόμοι προς τον Άγιο Μηνά που είναι κατάμεστοι από κόσμον. Ανδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι, γέροι, επίσημοι και απλοί πολίτες, επιστήμονες και χειρώνακτες, έμποροι και βιοτέχναι κατακλύζουν τον ναόν και συνωθούνται εις την έξωθι αυτού πλατείαν και τας παρόδους...
Πρωτοφανής πάνδημος, πένθιμος συναγερμός.
Η πόλις του Ηρακλείου, αποτίει τον φόρον σεβασμού προς την Μνήμην του Μεγάλου Κρητός. Και οι κάτοικοι της συγκεντρώνονται δια μιαν ομαδικήν δέησιν προς τον ύψιστον υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ελευθερίου Βενιζέλου".
.................................
"Υπολογίζεται ότι εις την εκκλησίαν και τας πέριξ πλατείας και παρόδους, είχον συγκεντρωθή άνω των δέκα χιλιάδων κόσμου και ότι υπερέβαινον τας 40.000 λαού του εβρεθέντος επί ποδός και κατακλύσαντος τας οδούς και μετά την ώραν της δεήσεως.
Το μνημόσυνον εγένετο εν κατανυκτική σιγή του παρακολουθούντος πλήθους.
Αλλά μόλις ετελείωσεν η επιμνημόσυνος δέησις και ήρχισεν ομιλών ο Δήμαρχος, ενώ η μουσική του Δήμου ανέκρουεν το πένθιμον εμβατήριον, όλος αυτός ο κόσμος ανελύθη εις ακράτητα δάκρυα και λυγμούς.
Άνδρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, εξέσπασαν εις γόους και κοπετούς και εις σπαρακτικάς θρηνωδίας.
Ο βουβός πόνος του λαού, εξεχύθη εις βογγητά τραγικής απογνώσεως και αλλοφροσύνης. Πρωτοφανής δια την ιστορίαν των λαών ομαδική εκδήλωσις οδύνης και ψυχικού άλγους δια τον θάνατον Δημοσίου ανδρός".
Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Σε δημόσια διαβούλευση μέχρι 26/3, η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για την αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και, ειδικότερα, για τη θεσμοθέτηση των νέων δομών και την κατανομή των αρμοδιοτήτων τους, την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης και την αξιολόγησή τους.
Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις / Δημόσια Διαβούλευση πατήστε ΕΔΩ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)