ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ενωτική Κίνηση, Σεπτέμβριος 2012
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΞΙΕΣ
ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
ΓΙΑΤΙ λέμε ΟΧΙ κάμερες στις σχολικές αίθουσες
"Στέρεα Λόγια"
STAR Κεντρικής Ελλάδας, 26.11.2013 Συμμετέχει ο Χρ. Δαμιανίδης / ΕΛΜΕ Βοιωτίας
"Βήμα για όλους"
STAR Κεντρικής Ελλάδας, 13.05.2013 Συμμετέχει ο Σπ. Βαζούρας / ΕΛΜΕ Βοιωτίας
ΠΑΣΚ Δ.Ε. Βοιωτίας
(προηγούμενο ιστολόγιο)
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015
1821 Η δυναμική της Παλιγγενεσίας
Ο τόμος 1821 Η δυναμική της Παλιγγενεσίας, που μόλις κυκλοφόρησε αναπτύσσεται σε τέσσερα μέρη:
Στο Α΄ μέρος του, επικεντρώνομαι στην οικονομική και κοινωνική ζωή, συνεχίζοντας τον προβληματισμό που είχα ανοίξει στη μελέτη μου για το 1204 ως την απαρχή της αποικιακής εξάρτησης του ελληνικού/βυζαντινού κόσμου. Η πορεία μας, έκτοτε, παρέμενε «υπονομευμένη» από μια «διπλή κατοχή», εκείνη των Οθωμανών, η οποία δεν επέτρεπε την ανάπτυξη μιας σταθερής οικονομικής δραστηριότητας, και ταυτόχρονα από τις ημιαποικιακές δομές που είχε επιβάλει η δυτική διείσδυση. Πάντως, η Αναγέννηση μας αρχίζει γύρω στα 1700 και στηρίχτηκε στις συντεχνίες, τα τσελιγκάτα, τα συστήματα των συντροφοναυτών, που αιμοδοτούν το κοινοτικό σύστημα οργάνωσης, τα «κοινά των Ελλήνων».
Το Β΄ μέρος περιγράφει τα στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα: Αμέσως μετά την Άλωση, αρχίζει και η αντίσταση. Από τον Κροκόνδειλο Κλαδά, μέχρι τον Κολοκοτρώνη, αδιάπτωτη υπήρξε η ένοπλη αντίσταση, με τη Μάνη, το Σούλι, τη Χιμάρα κ.λπ. Με τα Ορλωφικά, εγκαινιάζονται οι επαναστατικές απόπειρες ενώ θα ακολουθήσει ο Κατσώνης και ο Ρήγας που διετύπωσε το όραμα μιας απελευθέρωσης που πατάει στην παράδοση –από τον Αλέξανδρο έως τον «Θούριο»– και ανοίγεται στη νεωτερικότητα της γαλλικής Επανάστασης. Παράλληλα, Φαναριώτες, προεστοί κοτζαμπάσηδες, και Επτανήσιοι, συγκροτούν την «πολιτική τάξη» του ελληνισμού. Ανάμεσά τους, ο Καποδίστριας, ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να επιβάλει την ενότητα των Ελλήνων.
Στο Γ΄ μέρος, σκιαγραφείται ο καθοριστικός ρόλος της Ορθοδοξίας στην επιβίωση του ελληνισμού: Από την αντίσταση στους εξισλαμισμούς, –νεομάρτυρες, Κοσμάς Αιτωλός–, μέχρι τις ένοπλες απόπειρες – από τον Διονύσιο Φιλόσοφο, μέχρι τον Παπαφλέσσα. Παράλληλα, αποφασιστική υπήρξε η σύγκρουση με τον επιθετικό καθολικισμό, με τον Κύριλλο Λούκαρι, τον άγνωστο «αναβαπτισμό» και τους Κολλυβάδες.
Το Δ΄ μέρος –«Η επαναστατική σύνθεση»–, περιλαμβάνει τρία εκτενή κεφάλαια: Το πρώτο πραγματεύεται τα φραγκοκρατούμενα Επτάνησα, ως «Πεδεμόντιο του ελληνισμού», το δεύτερο τις κοινωνικές και εθνικές συγκρούσεις στη Σάμο με τον Λυκούργο Λογοθέτη, και το τρίτο τη «Φιλική Εταιρεία» και το πρόταγμα της παλιγγενεσίας.