ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΥΣΔΕ 2024
ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΥΣΔΕ 2022
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΞΙΕΣ
Αναζήτηση
Από το Blogger.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
-
►
2025
(2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2024
(17)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2023
(110)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2022
(141)
- ► Δεκεμβρίου (13)
- ► Σεπτεμβρίου (16)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2021
(133)
- ► Δεκεμβρίου (8)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2020
(252)
- ► Δεκεμβρίου (17)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
- ► Φεβρουαρίου (21)
- ► Ιανουαρίου (20)
-
►
2019
(194)
- ► Δεκεμβρίου (24)
- ► Σεπτεμβρίου (19)
- ► Φεβρουαρίου (21)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2018
(275)
- ► Δεκεμβρίου (26)
- ► Σεπτεμβρίου (40)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (34)
-
►
2017
(237)
- ► Δεκεμβρίου (24)
- ► Σεπτεμβρίου (16)
- ► Φεβρουαρίου (16)
- ► Ιανουαρίου (21)
-
►
2016
(262)
- ► Δεκεμβρίου (20)
- ► Σεπτεμβρίου (21)
- ► Φεβρουαρίου (27)
- ► Ιανουαρίου (21)
-
►
2015
(255)
- ► Δεκεμβρίου (23)
- ► Σεπτεμβρίου (29)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (14)
-
▼
2014
(288)
- ► Δεκεμβρίου (22)
- ► Σεπτεμβρίου (29)
- ► Φεβρουαρίου (22)
-
▼
Ιανουαρίου
(17)
- Βιβλιοπροτάσεις ...
- ΑΘΕΡΙΣΤΟΣ ΙΟΥΝΗΣ (Δίστομο, 1944)
- Ερώτηση στη Βουλή από το Γιάννη Σταθά για την καθυ...
- Ψήφισμα Συλλόγου Διδασκόντων 2ου Γυμνασίου Ορχομεν...
- ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
- Έλεγχος νομιμότητας πτυχίων, πιστοποιητικών και λο...
- ΕΠΕΙΓΟΝ: Στα σχολεία οι αποσπασμένοι σε Δνσεις & Π...
- ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΛΜΕ ΒΟΙΩΤΙΑΣ, 23.1.2014
- Ενημερωτικό δελτίο δράσεων της ΕΛΜΕ Βοιωτίας
- Η απόφαση συγκρότησης του ΑΠΥΣΔΕ Στερεάς Ελλάδας
- Αυτόνομη πορεία
- Eνημέρωση: ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΘΕΑΤΡΩΝ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ, ΕΚΔΟ...
- Παιδική θεατρική παράσταση της ΟΛΜΕ, Αθήνα 19.01.2014
- Ισχύς των θεωρημένων ασφαλιστικών βιβλιαρίων ΟΠΑΔ
- 23 χρόνια από τη δολοφονία του ...
- Ο Ελληνισμός στο σταυροδρόμι
- Ιστορικό αφιέρωμα: το θαύμα του επτανησιακού ριζοσ...
-
►
2013
(346)
- ► Δεκεμβρίου (25)
- ► Σεπτεμβρίου (39)
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (27)
-
►
2012
(51)
- ► Δεκεμβρίου (10)
- ► Σεπτεμβρίου (12)
"Στέρεα Λόγια"
"Βήμα για όλους"
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
ΚΑΙΡΟΣ LIVE
ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ
Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014
Ο Ελληνισμός στο σταυροδρόμι
Τα τελευταία χρόνια, όποτε αναφέρω, και το κάνω συχνά, τη βαθύτερη πεποίθησή μου πως ο ελληνισμός βρίσκεται μπροστά σε μια κρίση υπαρκτικού χαρακτήρα, οι περισσότεροι συνομιλητές ή ακροατές μου θεωρούν πως κάνω απλώς ένα σχήμα λόγου, για να υπογραμμίσω το βάθος της κρίσης. Ωστόσο –δυστυχώς– εννοώ ακριβώς αυτό που υποστηρίζω. Οι Έλληνες βρίσκονται σ’ ένα ιστορικό σταυροδρόμι, από τη μία πλευρά του οποίου υπάρχει μια καθοδική σπείρα, πιθανόν χωρίς επιστροφή, και από την άλλη η ανάταξή του.
Στο βιβλίο μου, Ελλάδα μια χώρα των συνόρων, που έγραψα πριν είκοσι χρόνια και επανεξέδωσα αργότερα, ξαναδουλεμένο, με τον τίτλο Χιλιαεννιακοσιαεικοσιδύο, δοκίμιο για την ελληνική ιδεολογία, υπογράμμιζα πως εκείνο το μοιραίο έτος, το 1922, συνέβη κάτι ανεπανόρθωτο, που χώρισε στα δύο την ελληνική ιστορία. Πριν το ’22, με κράτος ή χωρίς, αυτόνομοι ή υποταγμένοι, συγκροτούσαμε την ταυτότητά μας με επίκεντρο το Αιγαίο και δύο πτέρυγες, δυτικά την ελληνική χερσόνησο και ανατολικά τη Μ. Ασία, τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη. Έτσι συνέβαινε για 3.000 χρόνια τουλάχιστον, από τον… Τρωικό Πόλεμο και στο εξής. Μετά το 1922, ο ελληνισμός έχασε τον ανατολικό πνεύμονά του και έμεινε κλεισμένος στην ελλαδική χερσόνησο και τα νησιά μας, ενώ το Αιγαίο από επίκεντρο μεταβλήθηκε σε σύνορο. Υποστηρίξαμε τότε –εγκαινιάζοντας μια μακρά πορεία είκοσι χρόνων «κατάδυσης» στην ελληνική συνείδηση και την ελληνική ιστορία– πως το 1922 σφραγίστηκε οριστικά και αμετάκλητα το τέλος του οικουμενικού, ευρύτερου ελληνισμού. Τα γεγονότα που ακολούθησαν, μετά το 1922, ήρθαν να επισφραγίσουν και να ολοκληρώσουν αυτή την απώλεια. Οι Έλληνες από τη Μ. Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο, τον Πόντο, τη Β. Ήπειρο στριμώχτηκαν σταδιακά, με αλλεπάλληλα κύματα φυγής, στην αρχέγονη κοιτίδα μας, την ελληνική χερσόνησο.
Το 1922 έληξε δραματικά η προσπάθεια ολοκλήρωσης του ελληνισμού μέσα από την ενσωμάτωση σε ένα ενιαίο εθνικό-κρατικό σύνολο των βασικών συνιστωσών του και βγήκαμε από αυτή την περιπέτεια με τα σπασμένα κουπιά του σεφερικού «μυθιστορήματος».....
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ Στο βιβλίο μου, Ελλάδα μια χώρα των συνόρων, που έγραψα πριν είκοσι χρόνια και επανεξέδωσα αργότερα, ξαναδουλεμένο, με τον τίτλο Χιλιαεννιακοσιαεικοσιδύο, δοκίμιο για την ελληνική ιδεολογία, υπογράμμιζα πως εκείνο το μοιραίο έτος, το 1922, συνέβη κάτι ανεπανόρθωτο, που χώρισε στα δύο την ελληνική ιστορία. Πριν το ’22, με κράτος ή χωρίς, αυτόνομοι ή υποταγμένοι, συγκροτούσαμε την ταυτότητά μας με επίκεντρο το Αιγαίο και δύο πτέρυγες, δυτικά την ελληνική χερσόνησο και ανατολικά τη Μ. Ασία, τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη. Έτσι συνέβαινε για 3.000 χρόνια τουλάχιστον, από τον… Τρωικό Πόλεμο και στο εξής. Μετά το 1922, ο ελληνισμός έχασε τον ανατολικό πνεύμονά του και έμεινε κλεισμένος στην ελλαδική χερσόνησο και τα νησιά μας, ενώ το Αιγαίο από επίκεντρο μεταβλήθηκε σε σύνορο. Υποστηρίξαμε τότε –εγκαινιάζοντας μια μακρά πορεία είκοσι χρόνων «κατάδυσης» στην ελληνική συνείδηση και την ελληνική ιστορία– πως το 1922 σφραγίστηκε οριστικά και αμετάκλητα το τέλος του οικουμενικού, ευρύτερου ελληνισμού. Τα γεγονότα που ακολούθησαν, μετά το 1922, ήρθαν να επισφραγίσουν και να ολοκληρώσουν αυτή την απώλεια. Οι Έλληνες από τη Μ. Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο, τον Πόντο, τη Β. Ήπειρο στριμώχτηκαν σταδιακά, με αλλεπάλληλα κύματα φυγής, στην αρχέγονη κοιτίδα μας, την ελληνική χερσόνησο.
Το 1922 έληξε δραματικά η προσπάθεια ολοκλήρωσης του ελληνισμού μέσα από την ενσωμάτωση σε ένα ενιαίο εθνικό-κρατικό σύνολο των βασικών συνιστωσών του και βγήκαμε από αυτή την περιπέτεια με τα σπασμένα κουπιά του σεφερικού «μυθιστορήματος».....